بهروز حسینی هشترودی؛ شهید امدادگر جبهه دیواندره

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کنگره شهدای امدادگر؛ بهروز در اول فروردین سال 41 در محله داشچلار دیده به جهان گشود. دوران ابتدایی را در دبستان 22 بهمن با موفقیت و دوره راهنمایی را در مدرسه ادیب امینی مشغول به تحصیل شد و دوره دبیرستان را در مدرسه 17 شهریور تحصیل کرد. وی از نظر هوش و استعداد قوی بود به نحوی که نمرات تحصیلی وی ممتاز وبا موفقیت توأم بود. وی به علت ضعف بینایی چشم شدیدا در عذاب بود با وجود مشکلات فراوان و سختی کار خدمت به مردم را پیشه نموده و فی سبیل الله در اکثر فعالیت های انقلابی از قبیل انجمن اسلامی محل شورای محل سازمان مبارزه با مواد مخدر شورای اصناف واحد زمین شهری و پایگاه محل امام خمینی در خدمت انقلاب بوده و در کارها از راهنمایی های حاج آقا میر هاشم علوی بهره می برد. درسال 61 دوره امدادگری را در هلال احمر اردبیل طی و در انجمن اسلامی امدادگران عضو شد. پس از اخذ مدرک امدادگری در دو نوبت بار اول به جبهه کوشک و جنوب غرب اعزام پس از 45 روز جبهه به علت ناراحتی شدید کمر به اردبیل برگشت. پس از مداوای اندک به علت عشق به لقاء‌الله دوباره عازم جبهه شد و این بار از دیواندره سردر آورد و در حین عزیمت برای امداد رسانی با مین برخورد و از ناحیه دو پا، نخاع کمر و سر زخمی شد پس از انتقال به بیمارستان سنندج و در نهایت از آنجا به بیمارستان شهدای تهران در تاریخ 19/11/62 به شهادت رسید.

قسمتی از وصیت نامه شهید:‌
پروردگارا هرچه به گذشته ام می اندیشم جز گناه چیزی در خود نمیبینم و از این که نتوانستم به دین مبین اسلام خدمت کنم شرمسارم و از پیشگاه با عزت وعظمت عاجزانه می خواهم که مرا ببخشی و مورد لطف و مرحمت بی پایانت قرار بده . خدایا من برای دفاع از مکتب و اسلام و قران و میهن اسلامی و شرف روی به جبهه آوردم تا آنجا که توان دارم با دشمنان قرآن ستیز کنم.
از خانواده ام تقاضا می کنم که مرا ببخشند و حلالم کنند و بعد از شهادت من گریه نکنند و مانند کوهی استوار بایستند و به شهادت فرزندشان افتخار کنند.