رحمان ناصری؛ شهید امدادگر اهل بستان آباد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی کنگره شهدای امدادگر؛ رحمان ناصری در سال 1341 در یکی از روستاهای بستان آباد در یک خانواده متدین به دین اسلام به دنیا آمد. اوفرزند چهارم خانواده بود تا سن 7سالگی در روستا زندگی می کردند بعد از سن 7سالگی به شهرتبریز آمدند. درتبریز تحصیلات خود را تا سال چهارم ابتدایی به پایان رساند. در حین تحصیل در یکی از کارخانجات قالی بافی با برادر بزرگش مشغول به کار شد تا سن15سالگی قالی بافی کرد و پس از آن در یک کارخانه آلومینیوم سازی مشغول به کار شد. بسیار فعال بود ویک لحظه هم بیکار نمی ماند همیشه میگفت کار کردن جوهر مرد است باهمه مهربان بود وبرای همه احترام خاصی قائل بود مخصوصا” به پدر ومادرش” که احترام به پدرومادر را وظیفه تمام جوانان می دانست.

نماز خواندن وروزه گرفتن را از تکالیف الهی می دانست وهمیشه میگفت بهترین حالات یک انسان درحال عبادت کردن به خداوند است.به ورزش کردن علاقه خاصی داشت مخصوصا” به فوتبال. شهید رحمان ناصری در تاریخ18/11/64 اعزام به خدمت شد دوره آموزش سربازی را در شهر همدان گذرانده بود . شهید رحمان ناصری پس از دو سال خدمت سرانجام در سال3/2/1366 درشهر نهر عنبر عراق به درجه رفیع شهادت نائل گشت روحش شاد ویادش گرامی باد.

خاطرات شهید:
برادربزرگش می گوید:یک روزوقتی که به دیدن اورفته بودم اورا از پادگان آوردند تا باهم درشهر همدان بگردیم وقتی که درشهرقدم میزدیم داشتند چهار شهید رابرای تشییع جنازه می بردند که رحمان ایستاد وبه آنها نگاه کردو چشمهایش پراز اشک شد من گفتم دیراست بیا تا برویم اما او گفت دوست دارم ماهم برای تشییع جنازه این شهیدان برویم ومن هم همراه اورفتم.